Ήρθες;


Πες μου.



Κι άκουσέ με.


Μη μιλάς.
Απλά, άκου.

ας περιαυτολογήσουμε...

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Hello world! - Πες μου.

Πες μου.

Πες μου.

Άκουσέ με.

Και πες μου.

Τί φοβάσαι;

Μη φοβάσαι.

Γιατί;

Γιατί;

Σε έχουν πνίξει τα 'γιατί'.

Πες μου.

Τί είναι; Τί απ'ολα είναι;

Ο πόνος;

Ο θάνατος;

Η μοναξιά;

Ο φόβος.

Μάλλον αυτό, ε;

Ο φόβος. Κι ο φόβος του φόβου. Η σκέψη του φόβου, κι ο φόβος της σκέψης.

Μη φοβάσαι.

Τί φοβάσαι;

Πες μου.

Το σκοτάδι;

Δεν υπάρχει σκοτάδι.

Ακόμα κι αυτό σηματοδοτείται από το φως.

Ορίζεται από αυτό.

Από την απουσία του, την έλλειψή του.

Πες μου.

Τί φοβάσαι;

Μη φοβάσαι.

Αγκάλιασε το φόβο σου, και μη φοβάσαι.

Πες μου.

Φοβάσαι ακόμα;

Ξέρεις τι λένε...

Ότι το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν το γλυκοχάραμα.

Σε φιλώ,

Σάρρα


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

JOY* Division*

JOY* Division*
if you always create it, you' ll never have to divide it...*

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Assassinin'

Hide and Seek! Look and See...